Auteur: admin

Project MARCH is een studententeam met studenten van de Technische Universiteit Delft. Elke studiejaar gaat er een nieuw fulltime team van start dat zich een jaar lang vrijwillig bezighoudt met het ontwikkelen van een innovatief exoskelet.

Een exoskelet is een gemotoriseerd robotisch pak waarmee iemand met een dwarslaesie weer op kan staan en kan lopen. Het team bestaat uit 26 studenten die allemaal verschillende functies bekleden, zowel technische functies als operationele functies.

Robert van Asch van Consignium heeft Project MARCH inzicht gegeven in zowel de korte als lange termijn risico’s en het team aangezet om na te denken over mogelijke oplossingen voor de meest urgente problemen, op zowel het technische als het organisatorische gebied. Wij hebben Consignium leren kennen als een organisatie bestaande uit enthousiaste consultants die complexiteit eenvoudig weten te maken, waardoor het risicomanagement traject echt waardevol is gebleken.

Risico’s binnen Project MARCH

De risico’s binnen Project MARCH zijn te onderscheiden als korte termijn risico’s en lange termijn risico’s. Korte termijn risico’s gaan onder andere over de middelen van Project MARCH. Project MARCH is een non-profit stichting en daarom volledig afhankelijk van (financiële) steun van derden. Een ander risico is dat het team samenwerkt met een piloot, iemand met een dwarslaesie die het exoskelet bestuurt. De Project MARCH exoskeletten zijn prototypes en brengen dus altijd enige mate van risico met zich mee. Het feit dat Project MARCH jaarlijks van team wisselt is op veel vlakken erg voordelig, zo brengen nieuwe teamleden altijd een frisse blik en nieuwe innovatieve ideeën met zich mee. Helaas zorgt het jaarlijks wisselen er ook voor dat lange termijn risico’s vaak niet goed in beeld worden gebracht of continu geëvalueerd blijven worden. Omdat het zesde team niet voor verassingen wilde komen te staan en nieuwsgierig was naar de verschillende risico’s binnen Project MARCH hebben zij Consignium benadert om hun hierbij te helpen.

Om alle risico’s binnen Project MARCH in kaart te brengen heeft Robert van Asch eerst de organisatie van Project MARCH bestudeerd. Het team bestaat uit een Management Team, een Partnerships & Public Relations departement en een Engineering team. Vervolgens heeft hij in meerdere sessies zowel persoonlijke diepte-interviews afgenomen als een open discussie geleid waarin zowel het Management Team als engineers van het zesde team van Project MARCH participeerden. Tijdens de persoonlijke interviews werden alle verschillende en individuele risico’s geïnventariseerd. Een manager kan binnen het team hele andere risico’s ervaren dan een engineer. Vervolgens werden deze risico’s besproken tijdens een gezamelijke sessie om zo te bepalen wat de kans en de impact van deze risico’s waren. Het was belangrijk dat hierover overeenstemming bereikt werd, zodat de verschillende departementen hun hoofden dezelfde kant op zouden hebben. Het resultaat van deze discussie was een risico landschap waarbij helder is geworden welke risico’s hoge prioriteit hebben en welke acceptabel worden geacht.

Een dieper en breder inzicht

Met de ervaring en kennis van Robert konden risico’s geïdentificeerd worden waar het zesde team van Project MARCH of haar voorgangers nog nooit aan hadden gedacht. Er ontstond een dieper en breder inzicht in de risico’s van het project. Hierdoor ontstond de mogelijkheid om grote risico’s snel middels enkele simpele stappen te beperken of zelfs uit te sluiten. Daarmee wordt het behalen van ons doel, het jaarlijks ontwikkelen van een innovatief en werkend exoskelet, steeds realistischer.